Dag 6 - Assisi en Perugia

We kwamen gisteren pas rond 18.30 uur terug bij het hotel dus een duik in het zwembad moeten we helaas overslaan. (Daar zal de oude Engelse man die al twee dagen probeert baantjes te zwemmen tijdens ons lummel-spel niet rouwig om zijn, vermoed ik.) Gelukkig is er wel tijd om te douchen. Het eten is weer overheerlijk (groente crème soep, pasta puttanesca en als hoofdgerecht kip uit de braadpan of veganistische taart, erbij venkel gegratineerd met Parmezaanse kaas en dan nog een rondje saladebuffet en een citroenbavarois 🤗). De meiden gaan daarna nog even naar de markt in het centrum.

Vandaag is het ontbijt om 7 uur en het vertrek om 8 uur. Onze eerste bestemming is Assisi. Hier zijn we al eens eerder geweest maar het is mooi genoeg om nog een keer te zien en voor Imke is het natuurlijk de eerste keer. Onderweg naar Assisi halen we onze gids van vandaag, Yana op. Yana is een gezellige vrolijke vrouw die al 19 jaar in Italië woont. Van oorsprong is ze Duits en een andere tolk heeft haar vier jaar geleden Nederlands geleerd. Ze vraagt ons dan ook om haar vooral te corrigeren als ze taalfouten maakt. In het verleden heeft ze nl. al meermalen hilarische fouten gemaakt als 'gaat u bij de eerste kruisiging rechts' of in plaats van 'erklären' het woord 'uitkleden', tja dat soort misverstanden wil je natuurlijk niet!

Assisi ligt half op een berg en met de bus rijden we naar het hoogste punt zodat we alleen maar naar beneden hoeven te lopen. De bus wacht ons nl. beneden weer op. Hoe luxe is dat? We lopen de stadspoort door en daar speelt een vrouw op een accordeon en ze zingt ons aardig 'besame mucho' toe. Ze ziet alleen niet aankomen dat een aantal heren uit ons gezelschap zich bij haar aansluiten als achtergrondkoor 🤣, klinkt nog best goed!

We gaan naar de eerste cathedraal en hier moeten knieën en schouders bedekt zijn. Uiteraard zijn we hier al op voorbereid en hebben we inmiddels een keur aan sjaals waaruit gekozen kan worden. (De rest proberen we tevergeefs bij opbod te verhuren.) Er mag in deze cathedraal niet gefilmd worden en het schijnt ook stil te moeten zijn. Het blijft raar dat dat dan iedere 5 minuten met een microfoon omgeroepen schijnt te moeten worden: Silenzio! No photo! No video! Ssssst! Serieus?! 
Tja, en als iets niet mag... (gaat nu trouwens een stuk makkelijker met die fisheye lens, dit keer heb ik tenminste het hele plafond 👍 🤣🤣🤣). 

Ik loop direct achter de gids aan de trap af en zie links van mij houten hekjes staan. Die vallen ineens met luid kabaal om, ik zal toch niet mijn handige rugzak hieraan gehangen hebben?😱 Maar het kabaal blijkt van de andere kant te komen. Een oudje heeft de onderste tree van de trap gemist dus die ligt helemaal languit. Erg zielig, gelukkig blijft het bij blauwe plekken. Zelfs een non ter plaatse komt op hem afgestormd en het licht op de trap wordt aangedaan. Alsof we daar nu nog iets aan hebben 🤔. 

We gaan ook naar de crypte, daar ligt de Helige Clara opgebaard en die schijnt - nu met een laag was - nog steeds intact te zijn. Ik weet dat mijn ogen achteruit gaan maar ben ik nu echt de enige die denkt dat hier een pop ligt😳? Mij krijgen ze i.i.g. niet zo gek dat ik trap in deze Baby Born act.

We maken na de cathedraal een korte koffiestop en we gaan lekker op een terras zitten. Na de stop lopen we door naar de Franciscusbasiliek. Deze bestaat uit een onder- en bovenkerk. Je mag wederom nergens fotograferen. Nou dat zullen we nog wel eens zien, de fisheye lens blijft erop! De fresco's en het plafond zijn schitterend, zonde om dat niet vast te leggen. 

Als we weer buiten komen is het inmiddels aardig warm geworden dus na een selfierondje gaan we op zoek naar de busparkeerplaats. Daar schijnen gratis wc's te zijn en in de buurt kun je ook wat eten. We nemen allemaal een warme pizzapunt en wachten in de schaduw op de bus. 

Een half uurtje later rijden we met de bus Perugia binnen. In dit plaatsje zijn we nog nooit geweest maar het is zeer de moeite waard. Er hangt een hele gemoedelijke sfeer. Middenin is een heel mooi plein met om de hoek een grote kerk. Bovenaan de toegangstrap zijn grote deuren dus dit lijkt ons een mooie plek om een trapselfie te nemen met de selfiestick. Als we eindelijk allemaal in positie zitten vindt de dienstdoende priester dat kennelijk een mooi moment om de deuren te openen voor een mis 🙄. 

Als we René later tegenkomen, attendeert die ons nog op een paar mooie straatjes maar op dat moment krijgen we ook de aan ons van harte aanbevolen ijstent in het oog dus we zullen prioriteiten moeten stellen 🤗. We bestellen dus allemaal een ijscoupe en gelukkig zijn ze erg groot want het smaakt overheerlijk. (Jammer dat Roppie er niet bij is want ze hebben ook een ijscoupe met Amarena kersen...). We kunnen alweer terugkijken op een hele mooie dag!