Dag 10 - van Frankrijk naar huis

Als we in Frankrijk bij ons hotel aankomen is het al donker! Omdat het al 20.30 uur is geweest laten we de bus voor wat het is en gaan we gelijk aan het diner. Het diner is in een restaurant op loopafstand van het hotel. Omdat we weer een zitplaats moeten veroveren zetten we er gelijk goed de pas in en arriveren we nog voor de buschauffeur in het restaurant; met het codewoord Bolderman kunnen we gelijk plekken uitzoeken aan de lange tafels 👍. In La Boucherie hangt een gezellige sfeer, echt Franse bistro achtig. En na Duits en Italiaans schakelen we nu natuurlijk moeiteloos over op het Frans! Tijdens deze reis hebben we trouwens in totaal maar liefst zes landen bezocht: Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Italië, Zwitserland en Frankrijk! We hebben vijf talen gesproken: Engels, Frans, Duits, Italiaans en natuurlijk Nederlands. Maar goed, terug naar Frankrijk. We krijgen vooraf een lekker bordje met diverse salades en een stukje paté. Daarna een groot bord gevuld met een stuk vlees met pepersaus en patat en na een flink stuk koffie/carameltaart 🤗. Aan het eind van de maaltijd deelt René de toegangspasjes voor het hotel uit. Het is inmiddels half elf en na 22 uur is het hotel onbemand dus moeten we zelf met de pasjes naar binnen. Voor sommige oudjes een hele uitdaging, waardoor Frank nog even bezig is met het verlenen van nazorg om te voorkomen dat de oudjes de hele nacht doelloos in de gangen rond blijven dwalen (sommigen proberen bijv. de pasjes met hoesjes en al in de deuropeningen te duwen, om maar een voorbeeld te noemen 😳). Het wordt nog net geen nachtwerk voordat iedereen in bed ligt 🤣🤣🤣.

De douche en het bed in deze kamer zijn trouwens prima! De wekker gaat weer vroeg af want om 7.15 uur worden we aan 't ontbijt verwacht. Om 7 uur kijkt Frank vast waar de ontbijtzaal is. Code Rood!!! De zaal blijkt al vol te zitten met oudjes 😱😱😱. Directe actie is geboden: Ian gaat gelijk op een tafel liggen, ik sluit de kamers af, Frank waarschuwt de meiden 🤣🤣🤣, oef, het komt gelukkig allemaal goed. 
Voor een Frans ontbijt is de maaltijd erg uitgebreid en vers, een goed begin van de dag.

Dan wordt het (🤚 na het tandenpoetsen!) bagage inladen en voor de allerlaatsts keer rouleren in de bus. Na het rouleren worden er diverse voorwerpen gevonden: naast een halve fles water een zwarte verfrommelde korte broek 🤔... Na alle hilariteit over deze broek durft zich geen rechtmatige eigenaar meer te melden (waarschijnlijk gezien de staat van de broek ook geen onrechtmatige eigenaar 🤭).

Rond 10 uur houden we een eerste stop in Duitsland. We blijken echt het mooie weer meegenomen te hebben want het zonnetje schijnt en we zitten weer boven de 20 graden gelukkig.

Tussen de middag maken we een wat langere stop aan de Rijn, het ziet er modelspoorachtig uit. Buiten op een terras genieten we van alweer onze allerlaatste vakantielunch. En hiervoor schakelen we natuurlijk weer over naar die Deutsche Sprache (nouja, ik dus 😊). 

Voor de laatste stop bedanken we met z'n allen René voor de veilige en gezellige reis en dan is het tijd voor het afscheidsbuffet. 
Iedere reisgroep krijgt een aantal tafels toegewezen om samen aan te zitten. Er worden soepterrines op tafel gezet waaruit opgeschept kan worden voor die tafel en zodra de betreffende tafel aan de beurt is voor het buffet word je daar persoonlijk voor uitgenodigd. Tot zover hoe het buffet bedoeld is... Dan de werkelijkheid: één grote veldslag en kaalslag waarbij fatsoen geen enkele rol speelt. Mensen die om je heen dan wel door je heen gaan om maar bij het buffet te komen. Als we uitgenodigd worden voor het buffet is al meer dan de helft van onze tafelgenoten naar het front vertrokken vastbesloten de hoofdprijs binnen te halen. En wel tegen elke prijs. Tja we komen natuurlijk ook allemaal zwaar ondervoed terug 🙄. Een tafel van een andere reis naast ons komt later dan ons binnen. Daar staat nog geen soepterrine op tafel. Een man van die tafel, de term dragonder omschrijft hem het best, komt naar onze tafel waar nog een soepterrine half gevuld is en begint op te scheppen. Het zal me echt een worst wezen of die soep opgegeten wordt maar de manier van doen, die bijna verwilderde blik, het is gewoon te zielig voor woorden. Aan mijn dringende 'mijnheer, uw soepterrine wordt nu bij uw tafel bezorgd' heeft hij geen boodschap, alleen maar 'ikke, ikke, ikke' ('in de soep mag hij stikke'). Dit slaat alles. De mevrouw van de ribben voelt zich kennelijk ook een heel stuk beter als ze achter Frank op de lepel van het groene ijs wacht, als het te lang duurt pakt ze gewoon de lepel van het rode ijs om het groene ijs te pakken 🙄. Ongelooflijk. Ik heb echt medelijden met het personeel hoe er met hun buffet wordt omgegaan... 
Maar goed we zijn blij dat we ook deze strijd doorstaan hebben en veilig zijn teruggekeerd in Nederland.

Ontzettend leuk dat jullie ons tijdens deze reis gevolgd hebben en bedankt voor alle leuke en lieve reacties, dat heeft zeker bijgedragen aan het succes en plezier van deze eerste zeer geslaagde vakantie met ons vijven!

liefs
Maaike