Dag 3 - de overtocht van Genua naar Palermo, Sicilië

Na ons diner in Genua pikt Jeroen ons om 19.45 uur op op de afgesproken plek. In de bus gaat de plastic zak weer rond waar iedereen zijn ID (dan wel NS kaart...) uit pakt. Vervolgens krijgen we allemaal een bootticket met daarop een kamernummer en een ontbijtvoucher. We verlaten de bus, pakken onze overnachtingstas en gaan dan lopend de enorme boot in. ('Love Boat, exciting and new!') Twee oudjes worden teruggeroepen door de rest van de groep omdat ze het aangewezen zebrapad niet volgen maar de vrachtingang willen nemen (de vrouw vervolgens tegen haar man 'ik zei het toch!'). De tickets worden snel gecontroleerd. Bij binnenkomst wordt er door een fotograaf een foto van ons genomen, die zullen we straks wel tegen een exorbitant hoge prijs ergens aangeboden krijgen.('come aboard, we're expecting you!) Daarna een dubbele roltrap op! En we komen in een hal met kroonluchter en goudkleurige railingen. De kinderen zijn onder de indruk. Voor Ian is dit het hoogtepunt van de reis, die vindt het helemaal geweldig. Maar hoe enthousiast ook, de woorden 'Titanic', 'ijsberg' en 'orkest' hoef ik nu even niet meer te horen... Ian, bij deze verboden! Onze kamers liggen op dek 7, 7424 en 7426. Ieder 2 bij 3 meter met daarin twee bedden onder en twee boven, en een kleine badkamer. We droppen onze spullen en klimmen naar het bovenste dek.
De boot is afgeladen met mensen. Ook met honden trouwens. Vroegen we ons eerst nog af waarom er hier en daar wat water ligt, dat was dus geen water... Er klinkt luide discomuziek op dek 9 en daar wachten we tot we afvaren. Wel een schitterend gezicht die verlichte haven. Als de kids naar hun kamer vertrokken zijn blijven wij nog tot 23 uur op het dek zitten en nog steeds is in de verte de haven van Genua te zien. Dat wordt straks vast anders 🤔.

De kinderen blijken de volgende ochtend heerlijk geslapen te hebben. Frank heeft waardeloos geslapen en ik ben vooral verbaasd dat ik uberhaupt geslapen heb. Want het gaat wel tegen mijn natuur in om er maar op te vertrouwen dat we niet omslaan terwijl we slapen. Daarom check ik toch maar iedere keer als ik wakker ben of de tassen niet voorbij dobberen, dat is gelukkig niet het geval. Tot nu toe.

Net als ik onder de douche stap wordt er iets omgeroepen. Natuurlijk, ben je net zonder kleren moeten we vast onze reddingsvesten aan! Frank begrijpt er echter uit dat het over het ontbijt gaat, dat dat op dek 6 is. We zullen zien.

Na een simpel ontbijt, inderdaad op dek 6, installeren Frank en ik ons weer op het achterdek. De kids blijven liever in het slaaphok. Er is wat animatie en Frank haalt wat klimcapriolen uit voor een spectaculaire foto. Het zwembad is inmiddels gevuld met opgepompt zeewater, en is niet eens afgeladen. 
Volgens het reisschema resteert er nog 70 van de ruim 400 km die we kennelijk af moeten leggen dus het begint op te schieten. Tussen de middag kiezen we voor een pizza in het restaurant en zien daarna onze aankomstfoto terug in de fotoshop. We hebben er geen 10 Euro voor over, bovendien probeert de fotograaf ons niet eens de foto's aan te smeren. Kennelijk ziet ze zelf ook dat ze vreselijk overbelicht zijn. Of ze heeft er gewoon geen zin in.
Aangezien we onze kamers al uit moeten en wij en onze reisgenoten doelloos rondlopen op zoek naar waar we ons de rest van de tijd moeten ophouden wordt er ineens een bericht omgeroepen speciaal voor 'the Bolderman group'. We mogen naar dek 7. Ah daar kwamen we net vandaan, kom ik toch misschien nog aan mijn stappen vandaag!

Even na 16 uur komt er land in zicht, Sicilië! Er hangen wel wat donkere wolken boven. Nu is het wachten tot we in de haven zijn en omgeroepen wordt 'gruppo', het startsein voor ons om naar buiten te lopen en op onze bus te wachten. Vandaag mogen wij voorin zitten. Alleen jammer dat dit nu net de dag is met maar 15 minuten reistijd 🤣. Goed uitgekiend weer! Morgen starten we met de eerste excursies op Sicilië. Ik ben heel benieuwd!